Östlund z właściwą sobie nonszalancją próbuje pogodzić ze sobą rozwiedzionych rodziców – co oczywiście przynosi niespodziewane efekty.
Dwadzieścia trzy lata po rozwodzie rodziców, Ruben Östlund sięga po kamerę, by spróbować niemożliwego: ponownie zbliżyć do siebie matkę i ojca. Próba odtworzenia rodziny prowadzi jednak do bolesnych konfrontacji. Ten osobisty projekt, zrealizowany jeszcze na studiach, przeradza się w filmową wiwisekcję rodzinnych relacji. Östlund obserwuje, ale sam również inicjuje spotkania o gigantycznej emocjonalnej sile rażenia. Przepuszcza przez kamerę sprzeczne wspomnienia i z dziecięcą szczerością próbuje zrozumieć, dlaczego sprawy potoczyły się tak, a nie inaczej. Jest w tym filmie dużo bolesnych wyznań, ale są też zaskakujące momenty czułości. „Rodzina raz jeszcze” to odważna i szczera opowieść o pragnieniu bliskości, o wspomnieniach, które dzielą zamiast zbliżać, i o tym, jak dorosłe dzieci potrafią tęsknić za czymś, co być może nigdy nie istniało. Weronika Adamowska
Festiwale
2002 Göteborg Film Festival 2015 Angers European First Film Festival 2017 Thessaloniki International Film Festival
Strona wykorzystuje pliki cookie w celu zwiększenia użyteczności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie plików cookie zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.