Górski Karabach, Syria, Afganistan, Somalia. Linie frontu, dzielnice ubóstwa, obozy dla członków rodzin z tzw. Państwa Islamskiego. Co roku na całym świecie miliony amatorów mrocznej turystyki („dark tourism”) podróżują do miejsc naznaczonych tragedią. Niektórzy jako kierunek swojego wakacyjnego pobytu obierają kraje i regiony, z których mogą już nigdy nie wrócić. Vita Maria Drygas próbuje w swoim filmie zrozumieć motywacje bohaterów i bohaterek żyjących wedle maksymy „you only live once” (raz się żyje) – pragnących choć raz poczuć się „jak w filmach z Brucem Willisem czy Indianą Jonesem”. Szybko okazuje się jednak, że całe zjawisko trudno sprowadzić do uzależnienia od adrenaliny czy fascynacji śmiercią. Gdzie przebiega granica pomiędzy starannie konstruowaną fikcją, a realnym zagrożeniem? Gdzie zaczyna się i kończy ten turystyczny, neokolonialny spektakl i kim w świetle tych rozważań stajemy się my – widzowie filmu? 

Tadeusz Strączek