Patricio Guzmán – mistrz poetyckiego dokumentu, którego filmy od kilkudziesięciu lat zdobywają nagrody na najważniejszych światowych festiwalach, jest głównie znany z obrazów nawiązujących do burzliwej historii najnowszej Chile – takich jak „Perłowy guzik” czy „Tęsknota za światłem”. W najnowszym dziele, nagrodzonym owacją na stojąco podczas tegorocznego festiwalu w Cannes, reżyser pokazuje, jak lokalny protest przeciwko podwyżkom cen biletów komunikacji miejskiej z 2019 roku przerodził się w ogólnokrajowy bunt mas i doprowadził do zasadniczej społecznej zmiany. Guzman wnikliwie obserwuje uliczne starcia: dokumentuje brutalność policji i analizuje motywacje demonstrantów. Szczególną uwagę zwraca na kluczową rolę kobiet w chilijskiej rewolcie. To dzięki nim Chile ma wreszcie szansę na ostateczne zerwanie z dziedzictwem dyktatury. 

Konrad Wirkowski