Zwycięskim filmem festiwalu zostało "20 dni w Mariupolu" w reżyserii Mstyslava Chernova. Jury uzasadniło swój wybór słowami: "Jednomyślnie postanowiliśmy nagrodzić film, który daje ważne świadectwo o masakrze, jakiej Rosja dokonała w Mariupolu, dopuszczając się tym samym jednej z najgorszych zbrodni wojennych 21. wieku. Film jest narzędziem walki z niesprawiedliwością i świadectwem mocy kina. Ukazuje dowody na to, że Rosja morduje ludność cywilną, czemu systematycznie zaprzecza. Postanowiliśmy uhonorować film będący przykładem mistrzowskiego rzemiosła, które wykracza daleko poza zwykłe dziennikarstwo. Film powstał w wyniku wspólnych starań twórców i bohaterów, ─ lekarzy, wojskowych, funkcjonariuszy policji i zwykłych obywateli ─ aby to świadectwo dotarło do świadomości świata. Nagrodę WATCH DOCS dla najlepszego filmu w Konkursie głównym przyznajemy filmowi "20 dni w Mariupolu" w reżyserii Mstyslava Chernova".

Wyróżnienie w Konkursie głównym otrzymała "Matczyzna" w reż. Hanny Badziaki i Aleksandra Mihalkovicha: "Krajobraz Białorusi jako przejmujące tło filmu, który ukazuje wytrwałość pragnącego pokoju społeczeństwa w obliczu konfliktu, który rzuca się na nie długim cieniem. Poprzez pryzmat wojny i brutalnej przemocy widzimy młodych mężczyzn zmuszanych do pójścia drogą, której sami nie wybrali. Jury postanowiło przyznać wyróżnienie dla filmu „Matczyzna" w reżyserii Hanny Badziaki i Alexandra Mihalkovicha".

Laureatem Zielonego konkursu został film "Samotne dęby" w reż. Fabiany Fragale, Kiliana Kuhlendahla i Jensa Muehlhoffa.

"Nagradzamy film, który jest świadectwem istoty dziennikarstwa, opowieścią o wnikaniu w zamkniętą i niedostępną społeczność, gruntownie i w zniuansowany sposób przedstawiający złożoność i nieoczywistość motywacji, postaw i dylematów grupy osób żyjących w lesie w Hambach; stawiający pytania o granice zaangażowania i granice wspólnoty; wykorzystujący przyrodę jako pretekst do opowieści przenikającej naturę człowieka, przedstawiający las jako miejsce umożliwiające zbudowanie autonomicznego świata społecznego, którego fundamentem jest opór wobec wszelkiej eksploatacji przyrody; nieoczywisty, nienarzucający wizji, przejmujący i pozostawiający nas z pytaniami i wątpliwościami; nieuciekający od trudnych zagadnień, w tym od problemu przemocy w działaniach aktywistycznych, w walce o najwyższe ideały, w walce o zmianę;
meta-dokument, doskonale wykorzystujący środki narracyjne, aby oddać hołd człowiekowi, który podejmuje trud opowieści i płaci za nią najwyższą cenę".

Wyróżnienie w Zielonym konkursie otrzymał "Nasz cały świat" w reż. Frederika Subei: "Film podejmuje temat relacji rdzennej społeczności z otaczającym ich światem zewnętrznym oraz siły wspólnoty i determinacji, z jaką starają się chronić przyrodę. Las jest tu buforem, ochronną barierą i warunkiem przetrwania. Autorowi udaje się uchwycić niezwykłą czułość jednej społeczności wobec drugiej, mimo, że obie grupy niewiele o sobie wiedzą - stanowią jednak część tego samego złożonego ekosystemu".